Zespół chronicznego zmęczenia
Syndrom chronicznego zmęczenia – to raczej nieprzyjemne uczucie, które jest znane każdemu. Kiedy jesteśmy po prostu zmęczeni, wiemy dokładnie, jakie czynniki wywołały tę postawę. A przy chronicznym zmęczeniu, bardzo trudno jest określić, co tak naprawdę sprawiło, że byliśmy tak zmęczeni. Co więcej, pacjent nie powie dokładnie, kiedy czuł się zmęczony.
Od najmłodszych lat człowiek jest nawiedzany przez zjawiska chronicznego zmęczenia. Kobiety są bardziej podatni na tę chorobę niż mężczyźni. Pracoholicy są zagrożonymi i bardzo odpowiedzialnymi ludźmi, mają tendencję do przeciążania się pracą i próbują kontrolować wszystko, co dzieje się wokół. Ale będąc w takim ciągłym napięciu, załamanie jest po prostu nieuniknione.
Konkretne przyczyny wpływające na pojawienie się tej choroby nie zostały dokładnie ustalone, nawet dzisiaj współcześni lekarze aktywnie ją badają. Niemniej jednak poczynimy kilka założeń:
- Czynnik infekcji. Jest to jeden z najważniejszych powodów, ponieważ osoby z przewlekłym zmęczeniem często cierpią na opryszczkę i inne niebezpieczne choroby zakaźne.
- Stała ekspozycja komórek układu odpornościowego przez antygeny zakaźne.
- Poważne zaburzenia czynnościowe w ośrodkowym układzie nerwowym, a zwłaszcza w jego części limbicznej. To ona odpowiada za poziom wydolności, odpoczynku i aktywności, pamięć i emocje. Osoby z tym objawem najbardziej często mają problemy w tych obszarach.
- Obecność przewlekłych chorób w organizmie, które regularnie powracają.
- Zaburzenia psychiczne.
- Złe nawyki, niewłaściwy styl życia.
- Niezrównoważona dieta obejmuje również złe nawyki żywieniowe.
- Negatywne czynniki środowiskowe.
Objawy
- Łatwe zmęczenie, ciągły letarg i osłabienie, stany apatyczne.
- Brak energii w ciągu dnia, który nie jest uzupełniany nawet po dobrym odpoczynku.
- Zmniejszenie poziomu pamięci, koncentracji. Aby rozwiązać każdy problem, człowiek musi włożyć dużo wysiłku.
- Podskakuje w stanie psycho-emocjonalnym. Człowiek staje się drażliwy, a najmniejszy niepokój wywołuje u niego ogromny strach.
- Normalne wzorce snu są zaburzone, pacjent odczuwa przypływ energii w nocy i silną senność w ciągu dnia. W niektórych przypadkach mogą wystąpić koszmary senne. n
- Wstrząsy kończyn.
- Tępy ból głowy, który rozprzestrzenia się po całej czaszce.
- Ból mięśni o przewlekłym typie, a także napadowy ból stawów.
- Całkowita lub częściowa utrata apetytu.
- Niewielki wzrost temperatury ciała.
- Szybka utrata wagi.
- Jeśli dana osoba prowadzi nieaktywny tryb życia, możliwa jest późniejsza otyłość.
Diagnostyka zespołu przewlekłego zmęczenia
Diagnoza choroby jest przeprowadzana z uwzględnieniem pewnych kryteriów, które są wyjaśniane w procesie wywiadu z pacjentem. Poprzez diagnozę wyklucza się również obecność jakichkolwiek poważnych chorób, które mogą powodować chroniczne zmęczenie Są to zaburzenia psychiczne, onkologia, dysfunkcje endokrynologiczne Jak już wspomniano, lekarz analizuje zakres kryteriów, które dzieli się na małe i duże.
Małe kryteria:
- Zmiany temperatury ciała.
- Obecność zapalenia gardła.
- Niewielkie powiększenie węzłów chłonnych.
- Osłabienie mięśni i ból.
- Niezwykły ból głowy.
- Nietolerancja aktywności fizycznej.
- Achy stawów.
- Bezsenność.
- Zaburzenia psycho-emocjonalne.
- Nagły początek choroby.
Kryteria duże:
- Poważne zmęczenie, które utrzymuje się przez długi czas, może również objawiać się okresami. Normalny stan powraca po długim odpoczynku, a poziom dziennej aktywności zmniejsza się trzykrotnie. n
- Brak rażących powodów, które mogą powodować zmęczenie.
Pacjent jest badany przez neurologa, dodatkowo może być wymagana konsultacja z lekarzem rodzinnym i reumatologiem. Wśród metod instrumentalnych są:
- USG narządów wewnętrznych jamy brzusznej.
- Ogólne biochemiczne badanie krwi na AIDS i infekcje.
Lekarze zauważają, że może wystąpić zespół przewlekłego zmęczenia jako normalne zjawisko , po długotrwałym wysiłku lub poważnym urazie.
Zapobieganie zespołowi chronicznego zmęczenia
Procedury dla pr zapobieganie tej chorobie obejmuje:
- Umiarkowane ćwiczenia.
- Właściwe odżywianie.
- Kontrola stanu emocjonalnego i psychicznego.
- Przejrzyste planowanie dnia, pomoże to racjonalnie rozłożyć siły i uniknąć zmęczenia.
- Unikaj stresujących środowisk pracy i przepracowania.
- Regularny wypoczynek na świeżym powietrzu jest koniecznością.
- Przerwy w pracy powinny wynosić co najmniej 30 minut, w tym czasie można uprawiać wychowanie fizyczne.
- Jeśli praca jest monotonna, musisz zmienić rodzaje czynności.
- Musimy zminimalizować wpływ negatywnych czynników w miejscu pracy.
Zalecenia dietetyczne
Dieta na tę chorobę polega na spożywaniu pokarmów bogatych w żelazo i węglowodany. Zaleca się również spożywanie posiłków ułamkowych, co pomoże zbilansować poziomy energii.Pokarmy, które należy uwzględnić w diecie:
- Liver.
- Owoce morza.
- Chude mięso.
- Fasola.
- Owoce cytrusowe.
- Kasza gryczana
- Ziemniak.
- Chleb pszenny.
- Wystarczająca ilość płynu.
Warto nie:
- Cukier w dowolnej formie.
- Czyste tłuszcze.
- Lepiej zastąpić napoje energetyczne naturalnymi herbatami i wywarami o tym samym efekcie.
- Produkty zawierające substancje rakotwórcze.
Bardzo ważne witaminy
Ważne witaminy
Ta informacja służy wyłącznie jako wskazówka. Przed użyciem skonsultuj się z lekarzem.
Zapisz się do Newslettera