Stan wtórnego niedoboru odporności

Wtórny niedobór odporności – są to zaburzenia w funkcjonowaniu układu odpornościowego, które pojawiły się u niemowląt również w okresie poporodowym podobnie jak u dorosłych, a nie SIDS, ma trzy powszechne formy: nabytą, spontaniczną i indukowaną (uzyskaną w wyniku pewnych przyczyn).

Choroba może być spowodowana przez narażenie na promieniowanie, picie złej jakości woda pitna, złe odżywianie, interwencje operacyjne, nowotwory, stres, urazowe uszkodzenie mózgu, narażenie na trucizny i chemikalia.

Opis choroby

Wtórne niedobór odporności to zespół spowodowany upośledzoną odpornością u dorosłych i dzieci, który powstał w okresie poporodowym i nie jest związany z nieprawidłowościami genetycznymi. Zaburzenia takie występują na tle normalnego funkcjonowania organizmu i są spowodowane specyficznymi czynnikami odpowiedzialnymi za wadę w układzie odpornościowym.

Najbardziej uderzający przykład wtórnego niedoboru odporności – jest to zespół nabytego niedoboru odporności (AIDS). Powodem jest pokonanie organizmu przez ludzki wirus niedoboru odporności (HIV).

Choroba może być utajona i przechodzić bez wyraźnych objawów. Objawy kliniczne i dolegliwości mogą być całkowicie nieobecne, a niedobór odporności określa się tylko w laboratorium. Lub mieć miejsce w aktywnej formie, z wyraźnymi procesami zapalnymi na skórze i pod jej górną warstwą. Obserwuje się uszkodzenie dróg oddechowych, układu moczowo-płciowego, narządów trawiennych oraz innych układów i narządów.

W przypadku wtórnego niedoboru odporności zmiany w organizmie spowodowane przez zespół pozostają nawet po wyeliminowaniu procesów zapalnych i łagodzenie infekcji.